- υψίκρανος
- -ον, Μυψικόρυφος.[ΕΤΥΜΟΛ. < ὕψι «ψηλά» + -κρανος (< *κρᾶνον, πρβλ. κρανίον), πρβλ. ὀρθό-κρανος].
Dictionary of Greek. 2013.
υψίκρανος
Look at other dictionaries:
ύψι — Α επίρρ. (επικ. τ.) σε ύψος, ψηλά («Ζεὺς ἥμενος ὕψι κέλευεν», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Το επίρρ. ὕψι ανάγεται στο θ. ὑπ (IE *up) τών ὑπό*, ὑπέρ, ὕπ ατος*, και εμφανίζει δυσερμήνευτο συριστικό s (πρβλ. ἀπό: ἄψ, ὀψέ και τα λατ. sub: sustines) και επίθημα … Dictionary of Greek
